het bloed kruipt

  • pim de kazernerat

    het bloed kruipt

    de brandweerman waakt over zijn stad

    als het noodlot toeslaat geeft hij het rode beest de sporen

    de brandweerman wordt het nooit en nimmer zat

    en wil van complementjes niet graag horen

    hij gaat daarheen waar menig mens van gruwelt en rilt

    trotseert het bulken van rook en de bijten van het vuur

    wie heeft dat als klein ventje ook niet graag gewild

    staat paraat elke morgen,middag gewoon elk uur

    maar hij is ook maar een mens, zijn tranen zilt

    toch blijft hij gaan, spoort het rode beest nogmaals aan

    zijn gezicht is getekend door hitte en de kou

    zijn ziel bekrast door wat zijn ogen al moesten doorstaan

    hij doet het graag voor iedereen dus ook voor jou

    zit in zijn bloed gewoon ,het grijpen van de rodehaan

    rijk zal hij er nooit van worden ,daarvoor werkt hij hier niet

    met een andere baan verdient hij ongetwijfeld meer

    maar het zit in mijn bloed denkt hij in stil verdriet

    zal wel goed komen hoopt hij dan nog maar een keer

    maar ook mijn kinderen moeten straks studeren peinst hij

    terwijl hij nogmaals in zijn laarzen schiet.

    pim de kazernerat

  • Jetto

    Schitterend, zo is het en niet anders, heel mooi gesproken.

    Deze moeten we inlijsten en aan de burgemeester geven, misschien dat die er ook door geraakt wordt.

    ps. Ik wist niet dat ik 's ochtends naast een dichter in de auto stapte, als ik voortaan radio 4 maar niet aan hoef te zetten.