niet zomaar een baan
als iedereen het pand verlaat met angst in hun ogen
beschermt een moeder haar kind tegen het vuur
en het zicht door de giftige rook wordt weggezogen
er niemand meer weet wat te doen in dit gruwelijke uur
op het moment dat het huis door een hel wordt verslonden
in een bulderend geweld van rook in de kleur van de dood
als op het midden van de dag de nacht verschijnt in seconden
de mensen bidden om verlossing in deze uren van nood
een man dreigt zijn alles te gaan verliezen, in bittere pijn
iedereen verscheurd en verslagen op het onvermijdelijke wacht
maar op deze momenten,zullen daar altijd mensen zijn
die als een team de klus klaren en dat is hun kracht
ze zijn niet bang voor de hitte, de rook of wat dan ook
zij doen wat ze moeten doen voor mensen die ze niet kennen
slangen vliegen in het rond, en mannen verdwijnen in de rook
als een geoliedemachine weten ze de hel te temmen
de vrouw en haar kind worden door de mannen gered
een gezin wordt een intens lijden bespaard
heeft u er ooit wel eens aangedacht wie dat werk verzet
het is de brandweer die de klus heeft geklaard
dat doen ze zeven dagen in de week, vierentwintig uur per dag
voor een salaris waar de mensen zeker van zullen schrikken
toch doen ze het werk elke dag opnieuw met een lach
al worden ze slecht betaald,ze laten de burger nooit stikken.
pim de kazernerat.
uit de bundel
‘'de gevoelige snaar van een kazernerat’'