Nationaal monument voor omgekomen brandweermensen

  • geko

    Brandweer Nederland krijgt een nationaal monument waarmee brandweermensen worden herdacht die tijdens hun werk zijn omgekomen. Het nationale brandweermonument wordt mogelijk gemaakt door een startsubsidie van 300.000 euro van minister Ter Horst (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties); de gezamenlijke brandweerkorpsen hebben 250.000 euro toegezegd.

    De Stichting Nationaal Brandweermonument heeft de opdracht gekregen om het nationaal brandweermonument te realiseren. Het brandweermonument is bedoeld om de mensen te eren die tijdens hun werk voor de samenleving zijn omgekomen. Tegelijkertijd is het ook een signaal van waardering en respect voor alle brandweermensen in Nederland.

    De samenstelling van het stichtingsbestuur vormt een afspiegeling van de bestuurders in het brandweerveld. De heer Peter den Oudsten, burgemeester van Enschede, is de voorzitter.

    Hoe het ontwerp eruit zal zien en wanneer het wordt onthuld is nog niet bekend. Ook de plek waar het monument gaat komen is nog niet vastgesteld. Voorzitter Peter den Oudsten: “Wellicht zijn er gemeenten die grond ter beschikking willen stellen om het monument binnen hun grenzen te hebben. Wij kijken vooral naar een centrale plek in Nederland”. Wel is duidelijk dat er bij de totstandkoming van het monument nauwe samenwerking zal worden gezocht met nabestaanden en de brandweermensen in het veld. Het brandweermonument wordt van en voor alle brandweermensen. Het nationaal monument is nadrukkelijk bedoeld als aanvulling op de herdenkingsplaatsen die in de eigen gemeente of kazerne zijn ingericht voor omgekomen collega’s.

    (Officieel persbericht van de Stichting Nationaal Brandweermonument)

  • a perfect kilt

    Dat is een leuk gebaar van onze minister van Binnenlandse Zaken (overheid) en de gezamenlijke brandweerkorpsen (lees: VNG)!

    Maar wacht even….

    Jaren lang is er aan alle kanten bezuinigd op de repressieve dienst van de brandweer. In alle grote korpsen is het aantal functieplaatsen in de repressieve dienst tot ver beneden het absolute minimum gebracht (tegelijker tijd is het aantal functieplaatsen in de preventieve en preparatieve dienst tot vaak belachelijke hoogten gestegen). Iederen zal begrijpen dat deze vermindering van repressieve brandweermensen ten koste ging van de veiligheid van het personeel tijdens repressief optreden.

    Ook is de FLO systematisch om zeep geholpen en nu blijven mensen onder financieële chantage langer doorwerken. Ook dit gaat overduidelijk ten koste van de veiligheid tijdens de werkzaamheden. Mensen die enkele jaren geleden nog te oud waren om het werk te doen (volgens de destijds geldende norm) staan nu gewoon nog op brandterrein.

    Dan hebben we nog het feit dat brandweermensen gedwongen worden 48 uur arbeid per week te verrichten, het wettelijk maximum. Dit overigens alleen maar omdat het oude rooster van 54 uur per week (wat jaren lang illegaal gehandhaafd is) écht niet langer goed gepraat kon worden. Maar hier staat dan wel een riante vergoeding van 36 uur tegenover.

    Wetenschappelijk is aangetoond dat het gewekt worden uit je slaap voor een uitruk, een dermate snelle en grote verhoging van de hartslag is, dat dit ernstige schade aan het hart toebrengt. Dit is eenvoudig te voorkomen door een volcontinu rooster in te voeren. Dit alternatief wordt echter al vele jaren ontweken omdat dit een erg dure oplossing is (dus óók weer geld) En kom nu niet met de opmerking dat beroepsmensen dan niet meer kunnen bijklussen want met een volcontinudienst (en bijbehorend salaris) hoeft dat niet.

    Ook is het aantal uitrukken nog eens aanzienlijk verhoogd door de brandweer als eerste hulpdienst uit te laten rukken voor reanimaties, wat de werkdruk (fysiek, maar vooral pshychisch) aanmerkelijk verhoogd heeft. Was een handige bezuiniging, verminderde de hoeveelheid vereiste ambulances.

    Als we dit onder elkaar zien is het opeens erg begrijpelijk dat hartfalen een beroepsrisico voor brandwachten is.

    Vervelend aan heel dit verhaal is het feit dat de meeste van de oorzaken hiervan, eenvoudig met overheidsgeld verminderd hadden kunnen worden.

    Als pleister op de wonden wordt er nu geld beschikbaar gesteld voor een monument, een zak vol judaspenningen!

    Wat zullen we ons vereerd en gerespecteerd voelen…