Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Thei Plompen
BRANDWEER VOERT ACTIE
Vol verbazing en walging heeft de uitrukdienst van de Regionale Brandweer Zuid-Limburg kennis genomen van het artikel in de krant van dhr. Barske, burgemeester Stein.
Hij suggereert daarin dat het personeel werkzaam in de 24 uurs dienst te weinig uren werkt.
Dit is werkelijk de omgekeerde wereld.
Wij draaien immers gemiddeld 48 uren per week (2 x 24 uur) , terwijl wij maar 36 uur betaald krijgen. Zo’n 24 uurs dienst bestaat uit deels werkuren en deels uit wachturen wat resulteert in een netto vergoeding van 18 uren voor 24 uren aanwezigheid. En of we nu helemaal geen uitruk hebben of 100 uitrukken in een dienst, de vergoeding blijft hetzelfde. De 24 uurs (3 ploegen)systematiek is in het verleden door bestuurders, aangestuurd door de landelijke politiek, bedacht om een zo goedkoop mogelijke 24 uurs brandweerdienst paraat te kunnen hebben. Immers, een 5 ploegensysteem is vanzelfsprekend vele malen duurder.
Eigenlijk is het huidige 24 uurs systeem niet correct, immers de werkgever “profiteert” wekelijks van 12 uur gratis arbeidstijd per werknemer (in Parkstad zelfs 16 uur), doch decennia lang is dit geaccepteerd door zowel werknemer als werkgever. Uiteindelijk was dit een compromis, tussen werkgevers en werknemers, waarbij de werknemers veel water bij de wijn hebben moeten doen.
Het volgende voorbeeld illustreert perfect waar het om gaat.
Als we uitgaan van een grote kledingwinkel, dan zou de eigenaar tegen zijn verkoopsters kunnen zeggen “we gaan hier het dienstsysteem van de brandweer invoeren”. Een kundig ingehuurd adviesbureau heeft berekend dat jullie gemiddeld slechts 3 uur per dag daadwerkelijk effectief bezig zijn met klanten en dat betekent dat jullie 5 uur per dag in feite niets doen. Deze 5 uur zie ik dan als wachtdienst en krijgen jullie maar voor 50 % betaalt. Dit betekent dat jullie vanaf nu maar 5,5 uur voor 100% betaald krijgen maar wel een hele werkdag van 8 uur in touw zijn.
Terug nu naar onze situatie.
Het conflict draait erom dat de werkgever plotseling eenzijdig stelt dat er meer “effectieve” werkuren gemaakt dienen te worden en minder wachtdiensturen voor hetzelfde salaris, wat toch al geen vetpot is.
Dit is bij de posten van de brandweer in Parkstad reeds ingevoerd. Aldaar beginnen ze een dienst om 07:00, en werken tot 21:30 en gaan dan wachtdienst draaien tot 07:00 om vervolgens weer naar huis te mogen gaan. Het is natuurlijk de vraag of een oververmoeide brandweerman zich na 21:30 nog voor de volle 100 % kan inzetten tijdens een uitruk, of dat deze dan een gevaar vormt voor zichzelf, zijn collega of de burger en de slachtoffers. De veiligheid komt in Parkstad dus al geruime tijd echt in het geding en is het eigenlijk wachten op een ongeval alvorens de put wordt gedempt.
Welnu, de bestuurders van de Zuid-Limburgse gemeenten zijn voornemens om het “Parkstad systeem” in alle beroepsposten in Zuid-Limburg in te voeren en waarschijnlijk later in alle beroepsposten in het gehele land. Immers, dit is het goedkoopste alternatief voor een volcontinuedienst oftewel een 5 ploegenrooster!
Dit zullen wij niet accepteren, onder geen enkele voorwaarde. Jarenlang hebben de bestuurders voor een dubbeltje op de 1e rang gezeten met de huidige 12 uur “gratis” arbeidstijd en nu willen ze er voor 5 cent zitten. NO WAY dus.
Het huidige systeem van de kazerne Maastricht blijft wat ons betreft onverkort van toepassing. De werktijden en het roostermodel van Maastricht dient de leidraad en basis te zijn voor de andere kazerne's. Wil de werkgever toch dat wij meer effectieve uren dienen te maken, moet deze die uren maar betalen en een volcontinue c.q. 5 ploegenrooster invoeren. Dan moet de werkgever 24 uur betalen en kan hij mensen 24 uur laten werken.
Eigenlijk hebben we het helemaal gehad met onze bestuurders.
Ze knibbelen al jarenlang aan onze arbeidsvoorwaarden, minimale bezetting, verlof etc.
Andere branches gaan staken voor meer salaris etc, echter wij moeten om de paar jaar strijden en staken in een ultieme poging om te behouden wat we hebben. De burgemeesters zien ons als een lastige kostenpost en dat terwijl wij eigenlijk “de brandweer” zijn en er zonder ons er helemaal geen brandweer bestaat. Het respect en waardering voor ons is in ieder geval ver te zoeken.
Ze willen nu echt het onderste uit de kan, maar dat gaat deze keer echt niet gebeuren, ons hebben ze al genoeg afgenomen. Ze krijgen nu de deksel op hun neus en zullen wij ons verzetten tot het einde.
Het eeuwige excuus luidt dat ze als bestuurders te weinig geld hebben. Nou dat vinden wij niet gek.
Onze lokale bestuurders hebben van de brandweer een geldverkwistende regionale kerstboom gemaakt, opgetuigd met gouden sterren en strepen. Als het om de uitrukdienst gaat blijft men echter maar klagen, bezuinigen en inkrimpen. In onze kazerne's val je bijna over de (kapitalen kostende) managers, onderzoekbureau’s, schimmige projecten en onnodig aangeschafte spullen. Vindt men het dan gek dat dan te weinig geld is, nou wij in ieder geval niet. Verkeerde keuzes, verkeerde prioriteiten van de bestuurders, mismanagement dus, zowel in het verleden als nu. Immers als er in een timmerfabriek 2 mensen in de werkplaats aan het werk zijn, en op kantoor 12 mensen bezig zijn met het inkomende geld te verdelen en plannen zijn aan het maken om te kunnen bezuinigen op de 2 timmerlieden, weet iedereen dat dit een keer spaak moet lopen.
En onze taak wordt alsmaar zwaarder: steeds meer uitrukken naar steeds groter wordende buitengemeenten, tot aan België toe, en steeds maar hogere opleidingseisen. Het werk wordt steeds complexer, want onze maatschappij wordt complexer. Iedereen is alweer vergeten dat we vorig jaar april nog onze landelijke actiedag hadden tegen agressie en geweld. Wij als uitrukpersoneel krijgen daar namelijk mee te maken. En wat willen onze bestuurders: dat we in de toekomst, als gevolg van deze bezuinigingen, steeds later op de plaats des onheils moeten arriveren? De burger en de slachtoffers zullen daar, volkomen terecht, geen enkel begrip voor hebben. Die willen een parate brandweer, die op tijd arriveert en de brand blust. Dat is de dienstverlening, of in managerstermen, het “produkt” dat de brandweer dient te leveren. Daarom zeggen wij: stel ons in staat om dat dan ook te blijven waarborgen! Investeer in onze organisatie!
Over veiligheid gesproken, het komt wel eens voor dat alle 14 Maastrichtse brandweermannen naar Geleen, Beek of België moeten uitrukken. Het is een kwestie van tijd dat er dan gelijktijdig een calamiteit in bijvoorbeeld Malberg, De Heeg of Itteren plaatsvindt. Het is niet moeilijk om in te schatten welke risico’s dat dan met zich meebrengt. Wij hebben hier veel moeite mee.
En nu zult u wel zeggen “Dat komt toch bijna nooit voor”, wel dat is ook zo. Maar er komt een keer dat moment en dan zal het maar toevallig jouw huis betreffen dat in lichterlaaie staat en het zal dan maar toevallig jouw kind zijn dat uit het raam aan het schreeuwen is. Wat dan als de brandweer pas over een half uur arriveert omdat wij in Geleen staan met onze auto’s? Wie is dan verantwoordelijk? Wij betwijfelen of de burgemeesters in zo’n geval het boetekleed aantrekken.
Hier gaat het ons om: we willen er zijn als mensen ons nodig hebben. Als je huis brandt of jouw kind ligt in een gekreukelde auto, dan pas is er richting ons echt waardering en weet men onze inzet op waarde te schatten. We zijn ons nu echter helaas alweer aan het opmaken voor een langdurige strijd die wij tot het einde zullen voortzetten met alle middelen die we ons kunnen bedenken, en dat zijn er veel. Wij zullen niet toestaan dat de brandweerzorg verder in de uitverkoop wordt gezet!
De slavernij is immers afgeschaft en wij willen het brandweervak blijven uitoefenen voor een redelijk salaris en met redelijke arbeidstijden, niets meer en niets minder.
Al met al blijft het brandweervak een geweldige job, eigenlijk meer een roeping met voor- en nadelen en ook met gevaar voor ons eigen leven. We zijn er voornamelijk voor de burgers, en als zij ons nodig hebben zullen we alles doen wat in onze macht ligt ze zo snel en vakkundig mogelijk uit de brand te helpen. Letterlijk en figuurlijk.
Het leek ons in de huidige tijd van actie voeren gepast om dit eens duidelijk uit te spreken richting de burgers. Zij kiezen immers ook hun volksvertegenwoordigers in de gemeenteraden en mogen die partijen ter verantwoording roepen voor hun mooie beloftes. Wij hebben onze verantwoordelijkheid wederom genomen. De bal ligt nu bij onze bestuurders.
Actiecomité Regionale Brandweer Zuid-Limburg namens het actievoerend
personeel van de uitrukdienst, kazernes Maastricht, Brunssum. Heerlen, Kerkrade, Geleen/Sittard
6 mei 2010
o 
)